Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
uğratma — «Uğratmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zaval — is. <ər.> 1. Ziyan, zərər, təbii fəlakət, afət. Bu körpəcə meynəni qoru hər bir zavaldan; Qoy torpaqda kök salıb bərkitsin öz yerini. S. Rüst.. // Bəla, müsibət, xətər, qorxu. Kahinlər axışından kəşf etmiş istiqbalı; Çox zaman qışqırığın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süng — eləməx’: (Qarakilsə, Ordubad) müflisləşdirmək, iflasa uğratmaq, yoxsullaşdırmaq. – Bılar lap məni süng elədi (Ordubad) ◊ Süngə çıxartmaq (Salyan) – müflisləşdirmək, iflasa uğratmaq, yoxsullaşdırmaq. – Qolçomağları süngə çıxartdılar. Süng iləmağ… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ana — is. 1. Övladı olan qadın. Ana məhəbbəti. Mehriban ana. Bütün qədim şairlər analarının südü ilə yoğrulmuş dildə yazırdılar. – Anasına bax, qızını al. (Məsəl). <Zeynəb:> Eh, Dilrüba, sən özün də ana olacaqsan. M. S. O.. Gəlinin sözləri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bankrot — <fr.> Müflis, iflas etmiş. Şəhərdə bərk səs var ki, Hacı Saleh bankrotdu. S. S. A.. Bankrot etmək (çıxarmaq) – iflasa uğratmaq, var yoxdan çıxmasına səbəb olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağıtmaq — f. 1. Sökmək, uçurmaq, xaraba qoymaq, alt üst etmək. Köhnə binanı dağıtmaq. Zəlzələ evlərin çoxunu dağıtdı. – <Zaman xan:> Ona binaən əmr etdim ki, . . körpüləri dağıtsınlar və yolları pozsunlar. M. F. A.. Bu saat yenə sultanın qoşunları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düçar — sif. <fars.> Mübtəla, tutulmuş. Naçaram, mən naçaram; Yaman dərdə düçaram. (Bayatı). Düçar etmək – üz üzə gətirmək, rastlaşdırmaq, məruz qoymaq, uğratmaq. <Hacı Qara:> Amma bu zəmanədək <qanınızı> tökən olmayıb, indi sizi əcəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müflisləşdirmək — f. Var yoxunu əlindən çıxartmaq, müflis olmağına səbəb olmaq, iflasa uğratmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xətər — is. <ər.> 1. Təhlükə, qorxu. <Şah öz özünə:> İndi bütün ümidim vəzirin fərasətinədir, yəqin keçəni görüb mənim xətərdə olduğumu anlar. Ü. H.. 2. Ziyan, zərər. <Həcər:> Ömrün uzun olsun, Qəhrəman qardaş; Xətər görməyəsən heç… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
